A ciencia tamén se fai en galego

Ángel Carracedo é profesor e director do Instituto de Medicina Legal e do Grupo de Medicina Xenómica da Universidade de Santiago de Compostela.

Que quere dicir ter azou?

Preséntovos ao grupo Azou da man de Dios Ke te crew  nun dos capítulos do Ben Falado, un dos poucos programas da TVG que aínda podemos aproveitar para as nosas clases.

No niño novo do vento

Continuando co traballo de Álvaro Cunqueiro no centenario do seu nacemento, imos recrear os seus textos acompañándoos de imaxes e música. Este video poema pode ser un exemplo:

No niño novo do vento on PhotoPeach

Un mundo de linguas

Un mundo de linguas

View more presentations from maxoledo

Paulina Ceremuzynska

 

1.Como se chama a protagonista do vídeo que acabas de ver?
2.De que país procede?
3.A que se dedica?Cal é a súa profesión?
4.Que é necesario para cantar música medieval, segundo a protagonista?
5.Onde comezou a estudar galego?
6.Vai quedar en Galicia?
7.Onde vai ter que vivir para cantar música galega?
8.Cal é a opinión que ten a protagonista sobre a vosa lingua?
"Cantar en galego é atoparse con obras______________, cunha lingua moi ben ___________. Foi a lingua da xente máis _____________, da xente máis _______________________. Eran homes orgullosos de ser deste centro cultural tan poderoso como era ______________ e como era ________________________.
9.Dá a túa opinión sobre o que acabas de visionar dunha forma razoada. Que descoñecías? Que te sorprendeu?

Cartas de inverno

Cartas de inverno é a obra de Agustín Fernández Paz coa que imos comezar a nosa andaina este curso.

Contido:
Despois dunha longa estadía en Québec, o escritor Xabier Louzao volve a Galicia e atopa as cartas que o seu amigo Adrián lle escribira na súa ausencia. Unhas cartas que, nunha espiral de enigmas, descobren os estraños sucesos que está a vivir Adrián na súa nova casa e que levan a Xabier a acudir na súa axuda. Pero alí, na vella casa colonial, os dous amigos terán que enfrontarse a misterios que tal vez as persoas nin tan sequera somos quen de imaxinar. A narración está estruturada ao xeito das bonecas rusas: unha voz (en terceira persoa) que dá paso a outra voz (en primeira), que á súa vez dá paso tamén a outra voz (tamén en primeira persoa). E cando esta acaba, unha recuperación escalonada e simétrica das voces anteriores. Cartas de inverno recibiu o Premio Rañolas, ao mellor libro infantil e xuvenil galego do ano 1995.
Como traballo complementario debes consultar e realizar as actividades recollidas no proxecto de lectura da obra, publicadas por http://www.xerais.es/.
Agora xa só che falta deixar aquí o teu comentario sobre a lectura e compartila cos teus compañeiros,